Kafka eta panpina bidaiaria

Jordi Serra i Fabrak benetako istorio bat hartu du oinarri oraingoan: Kafka idazle ezagunaren azken egunak zirenetan, hark Berlingo parke batean paseatzen zebilela, negarrez ari zen neskato batekin egin zuen topo. Bere panpina galdu berria zuen, eta ezin kontsolamendurik topatu.

Kafkaren emazte Dorak azalduko zuenez, Kafkak eskuartean zituen bere lanak utzi zituen, neskato honentzako Brigida panpinaren postari bilakatu zelarik. Horixe izan baitzen Kafkari Elsi lasaitzeko bururatu zitzaion gauza bakarra: panpina ez zen desagertua... bidaian aldegina baizik.

Istorio xamur bezain hunkigarria, poetikoa, antzokietara ere maisuki iritsi zaiguna...

Ederra litzateke parkeetan berri onen postari gehiago topatuko bagenitu, ez?