astelehena, urtarrila 02, 2017

Ismaelen historia, edo itsasoa nola zeharkatu nuen


Haientzat, gazon-emakume ilun, isil eta arrotzen ilara luze bat besterik ez ginen. Ez dut uste ezer zutenik gure kontra. Inork ez zigun ezer esan, are gutxiago ezer iraingarririk, inor ez zen pozik agertu handik kanpora gindoazelako. Ikusezinak ginen, aspaldiko urteetan itsasoak lehorrera botatzen zuen zerbait, uda aldean batez ere, eta gero udazkenean berriro hartzen zuena.
Edozertara ohitzen gara.

Ismael itsasoaren eta harearen seme da, ama desertukoa baitu, aita berriz, kostaldekoa... Hamabost urte bete berritan, bere ikasketek doi-doi eman diote irakurtzeko gaitasuna, idaztekoa apenas, baina itsasoan dexente ongi moldatzen da, itsasoak uzten dionean.
Baina itsasoa gaixotzen hasita dago, tximinien erruz gris bihurtu da, eta arrainen bila joan beharrean, arrainak etortzen zaizkie urertzera... Hilik, ordea.

Bizitza aukera hobeen bila hondartzara gerturatu eta itsasoko Marrazoen esku jartzen diren ehundaka, milaka gazteren historia da Ismaelena, ezer ulertzea kosta zaion afrikar batena, Bihotza uzkurtuko dizu, baina ximeldu baino lehen, urte berri honetan denontzako bizi-aukera duinen aldarria egiteko gogoa pizten badizu, Ismaelek itsasoari ihes zergatik egin zion ulertuko duzu.

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina